بیماری ویروس آبله میمون چیست و نحوه درمان آن به چه صورت است؟

 شیوع بیماری ویروس آبله میمون در بریتانیا، پرتغال، اسپانیا و سایر کشورهای اروپایی وجود دارد. شیوع کوچک است – تا کنون 68 مورد مشکوک، از جمله هشت مورد در انگلیس و 20 مورد در پرتغال. مواردی در کانادا و یک مورد در ایالات متحده نیز گزارش شده است.

اما مقامات بهداشتی سرنخ کمی دارند که مردم از کجا به ویروس آبله میمون مبتلا شده اند. و این نگرانی وجود دارد که ویروس ممکن است از طریق جامعه – ناشناخته – و احتمالاً از طریق یک مسیر جدید انتقال منتشر شود.

آبله میمون چیست؟

آبله‌میمون (انگلیسی: Monkeypox) یک بیماری نادر عفونی و نتیجه ورود یک ویروس به بدن است. این بیماری واگیردار است. 

از علائم اصلی این بیماری، زخم و خورده شدن بدن، تب، سردرد، دردهای شدید عضلانی، کمردرد، خستگی و لرزش می‌باشد و به مرور زمان نیز می‌تواند در بدن گسترش یابد و اگر این بیماری در چشم‌ها شیوع یابند، می‌توانند باعث نابینایی شوند

سوزان هاپکینز، اپیدمیولوژیست، که مشاور ارشد پزشکی آژانس امنیت سلامت بریتانیا (UKHSA) است، در بیانیه‌ای روز دوشنبه گفت: «این [شیوع] نادر و غیرعادی است.

این آژانس در بیانیه گفت: «این افراد دقیقاً کجا و چگونه عفونت خود را به دست آورده‌اند، همچنان تحت بررسی فوری است».

آبله میمون می تواند یک بیماری ناخوشایند باشد. باعث تب، بدن درد، بزرگ شدن غدد لنفاوی و در نهایت «آبله» یا تاول‌های دردناک پر از مایع روی صورت، دست‌ها و پاها می‌شود. یکی از نسخه های آبله میمون بسیار کشنده است و تا 10 درصد از افراد آلوده را می کشد. نسخه ای که در حال حاضر در انگلیس وجود دارد ملایم تر است. میزان مرگ و میر آن کمتر از 1 درصد است. یک مورد معمولاً طی دو تا چهار هفته برطرف می شود.

به طور معمول، مردم آبله میمون را از حیوانات در غرب آفریقا یا آفریقای مرکزی می گیرند و ویروس را به کشورهای دیگر وارد می کنند. انتقال از فرد به فرد شایع نیست، زیرا نیاز به تماس نزدیک با مایعات بدن مانند بزاق ناشی از سرفه یا چرک ناشی از ضایعات دارد. آژانس بهداشت بریتانیا خاطرنشان می کند، بنابراین خطر برای جمعیت عمومی کم است.

اما در انگلستان، 7 مورد از 8 مورد شامل سفر اخیر به آفریقا نیست، که نشان می دهد بیماران درگیر در آن موارد در انگلیس به ویروس مبتلا شده اند. UKHSA روز سه شنبه گزارش داد، علاوه بر آن، این افراد با یکی از بیمارانی که شناخته شده است به نیجریه سفر کرده است، تماسی نداشته اند. با هم، این داده ها نشان می دهد که ویروس در حال انتشار در جامعه است که شناسایی نشده است.

آنجی راسموسن ویروس شناس از سازمان واکسن و بیماری های عفونی روز دوشنبه در توییتی نوشت: «احتمالاً این شیوع مرموز از یک مورد(های) وارداتی است.

در ایالات متحده، بیمار در ماساچوست اخیراً به کشورهایی که این بیماری در آنها رخ می دهد سفر نکرده بود، اما از کانادا دیدن کرده بود.

علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که ویروس می تواند از طریق یک مسیر جدید گسترش یابد: تماس جنسی. متئو پروچازکا، اپیدمیولوژیست در UKHSA در توییتی نوشت: «آنچه عجیب‌تر است یافتن مواردی است که به نظر می‌رسد عفونت را از طریق تماس جنسی به دست آورده‌اند. “این یک مسیر جدید انتقال است که پیامدهایی برای واکنش و کنترل شیوع بیماری خواهد داشت.”

هاپکینز، اپیدمیولوژیست، در بیانیه UKHSA گفت: «ما به ویژه از مردانی که همجنس‌گرا و دوجنس‌گرا هستند می‌خواهیم از هرگونه جوش یا ضایعات غیرمعمول آگاه باشند و بدون تأخیر با خدمات سلامت جنسی تماس بگیرند.»

دانشمندان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده از نزدیک شاهد شیوع این بیماری در اروپا هستند. جنیفر مک‌کویستون، یکی از مقامات ارشد CDC، روز سه‌شنبه به سایت خبری بهداشت STAT گفت: «ما سطحی از نگرانی داریم که این بسیار متفاوت از آن چیزی است که معمولاً در مورد آبله میمون فکر می‌کنیم.

در سال 2019، سازمان غذا و داروی ایالات متحده اولین واکسن را برای آبله میمون تایید کرد که در برابر آبله نیز محافظت می کند. این واکسن همچنین بخشی از ذخیره ملی استراتژیک (SNS)، بزرگترین منبع دارویی و تجهیزات پزشکی بالقوه نجات دهنده کشور برای استفاده در شرایط اضطراری بهداشت عمومی است که به اندازه کافی شدید است که باعث تخلیه منابع محلی شود. در یک بیانیه خبری گفت.

بنابراین آنچه در مورد آبله میمون شناخته شده است؟ و در مقایسه با سایر ویروس های در حال ظهور چقدر تهدید کننده است؟

در سال 2017، Goats and Soda با دو متخصص آبله میمون – آن ریموین از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، و جی هوپر از موسسه تحقیقات پزشکی ارتش ایالات متحده در بیماری‌های عفونی – مصاحبه کردند تا متوجه شوند.

در اینجا برخی از سؤالاتی که ما پرسیدیم و برخی از پاسخ های شگفت انگیز آنها وجود دارد که با توجه به موارد فعلی به روز شده است.

بیماری آبله میمون از کجا آمده است؟ میمون ها؟

نه!

ریموین می گوید: «این نام در واقع کمی اشتباه است. شاید به جای آن باید به آن “آبله جوندگان” نامید.

CDC در وب‌سایت خود می‌گوید، نام «آبله میمون» از اولین موارد ثبت شده این بیماری در سال 1958 می‌آید، زمانی که دو شیوع در کلنی‌هایی از میمون‌ها رخ داد که برای تحقیق نگهداری می‌شدند.

اما میمون ها ناقل اصلی نیستند. در عوض، ویروس احتمالاً در سنجاب‌ها، موش‌های صحرایی، خوابگاه یا جوندگان دیگر باقی می‌ماند.

چگونه مبتلا به بیماری آبله میمون می شویم؟

در درجه اول، از گاز گرفتن حیوان، خراش یا تماس با مایع بدن حیوان. سپس ویروس می تواند از طریق سرفه و عطسه یا تماس با چرک ناشی از ضایعات به افراد دیگر سرایت کند.

ضایعات ناشی از آبله میمون مشابه ضایعات ناشی از عفونت آبله است.

هوپر می‌گوید: «اما به خوبی بین مردم پخش نمی‌شود. میزان عفونت آن بسیار کمتر از آبله است. در بسیاری از موارد، افراد ویروس را به دیگران منتقل نمی کنند.

تا زمان شیوع کنونی، یک فرد مبتلا به آبله میمون ویروس را به طور متوسط ​​بین صفر تا یک نفر پخش می‌کرد. بنابراین همه شیوع های قبلی (تا کنون) به سرعت خود را از بین بردند.

او می‌گوید: «شما موارد اولیه‌ای دارید که در آن مردم آبله میمون را از یک حیوان می‌گیرند و ممکن است بیماری را در چند نسل منتقل کنند – اما تمام شد. “شیوع ها تمایل دارند خود محدود شونده باشند.”

وب سایت سازمان بهداشت جهانی می گوید: «تا به امروز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه انتقال از فرد به فرد به تنهایی می تواند عفونت آبله میمون را در جمعیت انسانی حفظ کند، وجود ندارد.

دانشمندان هنوز نمی دانند که آیا میزان انتقال در این شیوع فعلی افزایش یافته است یا خیر. اگر انتقال افزایش یافته باشد، این می تواند یکی از دلایلی باشد که به نظر می رسد شیوع فعلی در سه شهر در جامعه گسترش یافته است.

آیا تا به حال شیوع بیماری در ایالات متحده وجود داشته است؟

“قبلا وجود داشت!” هوپر می گوید. اما به سرعت مهار شد.

در سال 2003، آبله میمون با محموله ای از حیوانات از غنا به ایلینوی سوار شد. CDC در وب‌سایت خود می‌گوید: آزمایش چند موش و سنجاب غول‌پیکر برای ویروس مثبت شد و در نهایت آن را به سگ‌های دشتی که به عنوان حیوان خانگی در چندین ایالت میدوسترن فروخته می‌شدند، سرایت کردند.

چهل و هفت نفر از سگ های دشتی به این بیماری مبتلا شدند. همه بهبود یافتند. و هیچ کس بیماری را به شخص دیگری منتقل نمی کند.

آیا آبله میمون یک ویروس “جدید” است؟

ریموین می‌گوید: نه. این ویروس احتمالا قرن‌ها و حتی هزاران سال است که مردم را آلوده کرده است. اما برای مدت طولانی، پزشکان موارد را از دست دادند.

آبله میمون ارتباط نزدیکی با آبله دارد. ریموین می گوید: «آنها از نظر بالینی قابل تشخیص نیستند. بنابراین برای قرن ها، پزشکان احتمالا آبله میمون را با آبله اشتباه گرفته اند.

سپس در دهه 1970، جهان به ریشه کنی آبله نزدیک بود. موارد سقوط کرد. و پزشکان در آفریقای مرکزی متوجه بیماری دیگری شدند که شبیه آبله بود اما به خوبی بین مردم پخش نشد. آبله میمون بود

چندین ویروس دیگر مربوط به آبله وجود دارد، از جمله آبله گاوی و آبله شتر. ریموین می گوید: «من بیشتر نگران آبله شتر هستم تا آبله میمون، زیرا در درخت ژنتیکی به آبله نزدیک تر است.»

آیا این بیماری واقعاً یک تهدید در حال افزایش است؟ یا فقط در تشخیص آن بهتر هستیم؟

ریموین می گوید کمی از هر دو.

در سال 2010، ریموین و همکارانش گزارش دادند که آبله میمونی از دهه 1980 در جمهوری دموکراتیک کنگو 14 برابر شده است. میزان بروز از کمتر از 1 مورد در هر 10000 نفر به حدود 14 مورد در هر 10000 نفر افزایش یافته است.

و دلیل این برآمدگی طعنه آمیز است: ریشه کنی آبله.

واکسن آبله در واقع برای محافظت از مردم در برابر آبله میمون بسیار خوب عمل می کند. این تقریباً 85٪ مؤثر است (اگرچه واکسن آبله دارای برخی نگرانی‌های ایمنی است، هوپر خاطرنشان می‌کند: “این یک ویروس زنده است و می‌تواند باعث عفونت کشنده در افرادی شود که سیستم ایمنی آنها به شدت ضعیف شده است).

اما پس از ریشه کن کردن آبله در جهان، کشورها واکسینه کردن کودکان را متوقف کردند. هوپر می‌گوید و برای کسانی که سال‌ها قبل واکسینه شده‌اند، احتمالاً محافظت از آنها در طول زمان کاهش یافته است.

او می‌گوید: «بنابراین اکنون این جمعیت رو به رشدی از مردم وجود دارد که در برابر آبله میمون مصونیت ندارند. “و زمانی که شیوع بیماری دارید، احتمالاً بزرگتر خواهد بود زیرا افراد کمتری در جامعه محافظت می شوند.”

هوپر می گوید، این بدان معناست که شیوع آبله میمون های کوچک در غرب آفریقا و آفریقای مرکزی اکنون ده ها مورد را به جای یک یا دو مورد شامل می شود.

و در جمهوری دموکراتیک کنگو، موارد سالانه به هزاران رسیده است. بر اساس مطالعه ای که در فوریه منتشر شد، در سال 2020، نزدیک به 4600 مورد مشکوک وجود داشت.

آیا ویروس می تواند قابل انتقال تر شود و در نتیجه یک تهدید جهانی بیشتر شود؟

هوپر می گوید: «اوه، بله. او می‌گوید: «هر بار که شیوعی رخ می‌دهد – و هرچه افراد بیشتری آلوده شوند – شانس بیشتری برای سازگاری آبله میمون با مردم دارد.

به عبارت دیگر، هر چه ویروس زمان بیشتری را در درون افراد بگذراند، زمان بیشتری برای تکامل دارد. احتمالاً می تواند بفهمد که چگونه سریعتر در بین مردم پخش شود.

بنابراین دانشمندان به‌خوبی ویروس‌ها و شیوع‌هایی را که اتفاق می‌افتد زیر نظر دارند – به‌ویژه اگر به نظر برسد که ویروس مسیر انتقال خود را تغییر می‌دهد، همانطور که ممکن است در شیوع فعلی اتفاق بیفتد.

هوپر می‌افزاید: «فکر نمی‌کردیم ابولا به راحتی بین مردم سرایت کند. و همه ما شگفت زده شدیم که کارکنان مراقبت های بهداشتی می توانند آن را بگیرند، حتی اگر لباس محافظ پوشیده باشند.

و البته، بسیاری از دانشمندان فکر نمی کردند SARS-CoV-2، ویروس کرونا که باعث بیماری کووید-19 می شود، جهش یابد و مسری تر شود، اما این دقیقاً همان چیزی است که در دو سال گذشته اتفاق افتاده است. SARS-CoV-2 از ویروسی تقریباً مسری به اندازه ویروس آنفولانزا به ویروسی تبدیل شد که تقریباً به اندازه ویروس آبله مرغان قابل انتقال تر است.

هوپر می‌گوید: «با ویروس‌هایی که از حیوانات سرایت می‌کنند، شما هرگز نمی‌دانید چه اتفاقی قرار است بیفتد.

و در واقع، این شیوع جدید در اروپا ممکن است نشانه‌ای از این باشد که ویروس تغییر کرده است – حتی اگر اندکی – و ممکن است توانایی آن را برای انتشار در بین مردم افزایش دهد.

منبع