تاریخ دقیق ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق (ع) | امروز چه مناسبتی است؟

در این بخش از مطالب پایگاه خبری باغستان نیوز درباره تاریخ دقیق ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق (ع) در تقویم رسمی سال ۱۴۰۲ مطلبی را برای شما آورده ایم، با ما همراه باشید.

تاریخ دقیق ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) در تقویم سال ۱۴۰۲

تاریخ میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) در تقویم شمسی برابر است با : سه شنبه، ۱۱ مهر ۱۴۰۲

*تاریخ میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) در تقویم قمری برابر است با : روز ١٧ ربیع الاول ١۴۴۵

تاریخ میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) در تقویم میلادی برابر است با :  Tuesday, October 3, 2023

بیشتر بخوانید:

آیا سه شنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۲ تعطیل رسمی است؟ | علت تعطیلی ۱۱ مهرماه ۱۴۰۲

علت نامگذاری هفته وحدت چیست؟

ولادت حضرت محمد مصطفی(ص) و امام جعفر صادق(ع)

تولد نور

حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در عام الفیل ( سال 570 میلادی ) در ماه ربیع الاول دیده به جهان گشود.مورخان شیعه، ولادت پیامبر اکرم را در صبح جمعه‌ی هفدهم ربیع الاول و اکثر علمای اهل سنت، در روز دوازدهم همان ماه می‌دانند.
امام صادق(ع) به نقل از سلمان فارسى فرمود:

پيامبر اكرم(ص)فرمود: خداوند متعال مرا از درخشندگى نور خودش آفريد  نيز امام صادق(ع) فرمود: خداوند متعال خطاب به رسول اكرم(ص)فرمود: «اى محمد! قبل از اين كه آسمان‏ها، زمين، عرش و دريا راخلق كنم. نور تو و على را آفريدم…».
ثقه‏ الاسلام كلينى(ره) مى‏ نويسد: امام صادق(ع) فرمود:

«هنگام ولادت‏ حضرت رسول اكرم(ص) فاطمه بنت اسد نزد آمنه (مادر گرامى پيامبر)بود. يكى از آن دو به ديگرى گفت: آيا مى‏بينى آنچه را من‏مى‏بينم؟ديگرى گفت: چه مى‏بينى؟ او گفت: اين نور ساطع كه ما بين مشرق ومغرب را فرا گرفته است! در همين حال، ابوطالب(ع) وارد شد و به‏ آن‏ها گفت:
چرا در شگفتيد؟ فاطمه بنت اسد ماجرا را به گفت. ابوطالب به اوگفت: مى‏خواهى بشارتى به تو بدهم؟ او گفت: آرى. ابو طالب گفت:از تو فرزندى به وجود خواهد آمد كه وصى اين نوزاد، خواهد بود
سیمای محمد(ص)
امام جعفر صادق(ع) فرمود: امام حسن(ع) از دائى‏اش، «هند بن ابى‏هاله‏» كه در توصيف چهره پيامبر(ص) مهارت داشت، در خواست‏ نمود تا سيماى دل آراى خاتم پيامبران(ص) را براى وى توصيف‏ نمايد. هند بن ابى هاله در پاسخ گفت:

«رسول خدا(ص) در ديده‏ هابا عظمت مى‏ نمود، در سينه‏ ها مهابتش وجود داشت .قامتش رسا، مويش‏نه پيچيده و نه افتاده، رنگش سفيد و روشن، پيشانيش گشاده،ابروانش پرمو و كمانى و از هم گشاده، در وسط بينى برآمدگى‏ داشت، ريشش انبوه، سياهى چشمش شديد، گونه هايش نرم و كم‏ گوشت.دندان هايش باريك و اندامش معتدل بود. آن حضرت هنگام راه ‏رفتن با وقار حركت مى‏كرد. وقتى به چيزى توجه مى‏كرد به طور عميق‏ به آن مى‏ نگريست، به مردم خيره نمى‏شد، به هر كس مى‏ رسيد سلام‏ مى‏ كرد، همواره هادى و راهنماى مردم بود.

براى از دست دادن امور دنيايى خشمگين نمى‏ شد. براى خدا چنان غضب‏ مى ‏نمود كه كسى او را نمى‏شناخت. اكثر خنديدن آن حضرت تبسم بود،برترين مردم نزد وى كسى بود كه، بيشتر مواسات و احسان و يارى‏مردم نمايد…»